Op walvissenjacht

tweede dag

Na een goede nachtrust hebben we een goed English breakfast zonder pancakes gehad bij Denny,s  het restaurant naast onze villa...Voor deze dag stond het spotten van walvissen op het programma. Vanaf Stevenson een dorpje aan de kust zijn we met een metalen aluminium sloep vertrokken naar de baai waar deze zich bevonden. We hebben de voorkeur gegeven aan een metalen bootje i.p.v. een rubberen "klomp", zoals Harrie Gorkink dat zo mooi omschreef.Dat  sloepje kon 23 personen herbergenen en haalde een snelheid van meer dan 40 km per uur. In zeemanstermen zou dat neerkomen op zo,n 26 mijlen per uur.. We moesten 2 uur varen voordat we bij die beesten waren. Nog erger, we moesten daarvoor zelfs naar de wateren in de USA. Het weer en het rustige water zorgde voor prachtige plaatjes zoals jullie op de foto's kunnen zien. Orka's in koppels van 10 die op robbenjacht gingen.Twee groepen met zowel volwassenen als jongdieren. Net zoals bij onze eigen soort worden de vrouwtjes veel ouder dan de mannetjes en zijn natuurlijk de baas. De vrouwtjes worden zo,n 70 jaar en de mannetjes hebben met 50 hun kruid al verschoten. Marcel en Harrie G hebben vanaf deze sloep de mooiste plaatjes kunnen schieten omdat ze er letterlijk met de neus bovenop stonden. De andere Harrie en de schrijver zaten weer eens aan de verkeerde kant van het zeepbakje naar de andere groep te kijken. Vooruit, je kunt niet allemaal met de neus in de boter vallen. Wat een schouwspel als zo'n rob wordt verscheurd door de groep orka's. Elk beest neemt om de beurt een hap. Ze worden niet voor niets "Wolves of the Sea" genoemd. De meeuwen en andere zeevogels vreten dan de restjes. Af en toe vergeet zo'n vogeltje dat orka's vleeseters zijn en worden zij als toetje verorberd. Deze Killerwales, een foutieve naam want het zijn geen walvissen, hebben de naam te danken aan de Spanjaarden die destijds deze rovers walvissen zagen doden en gaven hen de naam Whalekillers. Dat  is later omgevormd tot Killerwhales.

Na dit prachtige avontuur zijn we weer richting ons kamertje in Noord-Vancouver gegaan en hebben na een goede maaltijd nog lang nagepraat over dit gebeuren.  Daar troffen we een Nederlander uit Voorthuizen die een lekker biertje (Budweiser) met ons heeft gedronken. Daarna zijn we gaan slapen omdat ook de planning voor de volgende dag alweer doorgesproken was.

Einde dag 2