Amanda en Herman

Dag 20 14-8 Amanda en Herman

Dat we 's morgens in dit geval geen wekker  hoefden te zetten was al wel duidelijk geworden hoop ik. We waren "opgelucht" dat we dat verstikkende hol konden verlaten. Zo snel hadden we een deur nog niet eerder dichtgetrokken! De douchebeurt hadden we ook maar overgeslagen want de kans dat we met meer viezigheid de sanitaire inrichting zouden verlaten dan in zouden gaan was groter. Een flinke dosis okselspray doet dan ook wonderen, al is het maar van niet al te lange duur. We wilden Herman en Amanda ontmoeten in het plaatsje Brighton. In het park midden in het dorp hadden we onze ontmoeting gepland. Samen zijn we, nadat we bij vrienden van hen een motelkamer hadden geboekt naar het militaire museum in Trenton gegaan. Deze bevindt zich naast de militaire Canadian Force Base (8 Wing Trenton). Een luchthaven die alleen in noodgevallen ook voor civiel luchtverkeer kan worden gebruikt. Hier vertrekken ook de grote vrachtvliegtuigen  om militair goed naar gebieden over de hele wereld te transporteren. In het museum waar je vrij (ook zonder entreekosten) naar binnen kunt, kun je allerlei vliegtuigen en bijbehoren bekijken. Vanaf het begin toen ze nog vlogen in die zeepkisten tot aan de dag van vandaag. Zelfs een vlucht een simulator met een vliegtuig naar keuze is mogelijk. Ook voor Amanda en Herman was dit de eerste keer dat ze dit museum bezochten terwijl ze toch jaren in de nabijheid hadden gewoond. We mochten van hen ook een aandenken voor thuis uitkiezen. Na zoveel te hebben bestudeerd werd het tijd voor een hapje en een drankje. Bij een Italiaans restaurant, overigens ook weer bekenden van hen hebben we uitstekend gegeten. We hadden tijdens deze tochtjes de groep wat opgesplitst. Marcel ging met Amanda in de auto, en Herman wees ons, de rest de weg. Omdat Amanda een iets vlottere rijdster is hadden zij nog de gelegenheid om onderweg ook nog een kippenboerderij  te bezoeken. Aan het einde van deze leerzame dag hebben we nog lekker een biertje gedronken bij ons motel. Ook hadden we ondertussen de spullen die we van Ada hadden meegenomen al ceremonieel overhandigd aan hen. Ada en Herman hadden een ander overnachtingsplekje bij vrienden van hen en waren na zoveel kilometers ook aan rust toe en verlieten ons. Wij hebben nog even buiten gezeten maar werden wel steeds lastig gevallen door muggen en krekels. Slaan, meppen en tegen bomen trappen mocht niet baten. Die schenen na deze regenachtige dag weer eens de baas te moeten spelen. Na deze interessante dag zijn we vanwege de minder goede nacht van gisteren maar naar bed gegaan. Wat zullen onze longen dankbaar zijn geweest voor de keuze van deze kamer. Er zal vast diep en dromenloos zijn geslapen.

Einde dag 20