Tractorsloperij

Dag 19 13-8 Tractorsloperij

Na een goed ontbijt bij de buren, het Sunnyside Restaurant zijn we naar Linsay gereden. Er zou een grote tractorslooperij zijn. Inderdaad bleek deze er ook daadwerkelijk te zitten. Van de weg kant gezien was het nog wel wat maar eenmaal op de plas zelf.... Wat een rommel, anders konden wij het niet noemen, dat was gewoon een vuilnisbelt voor trekkers en andere afgedankte niet te herkennen rotzooi. Als je daareen onderdeel van wilde afsleutelen mocht je wel met een snijbrander komen. Zelden heb ik Harrie G zo teleurgesteld zijn hoofd zo vaak zien schudden. Daar waren we dus snel uitgekeken. We zijn maar direct naar de Nite Owl gereden, ons nieuw geboekte motel. Deze keer hadden we alles in het onwijze. Een grote kamer, een grote koelkast en een bak van een tv die nog werkte ook. Bovendien was het een onwijze smeerbende. Het rook  er zo muf dat er zelfs geen vlieg naar binnen wilde. Ondanks dat we de ramen wijdwagens hebben geopend bleef de suite bedompt. De airconditioner bleek  zoveel  stof te bevatten dat het niet verstandig was deze aan te zetten. Het leek erop dat deze kamer de laatste 20  jaar niet was verhuurd. Over de "zachte plastic" wc bril zal ik het maar niet eens hebben.. Zo'n avontuur voor 60 dollar exclusief die stomme tax. Verder was er niets te doen zodat we besloten eerst een bakje koffie bij Tim te drinken. Een dame waarmee we aan de praat kwamen vertelde ons dat er een prachtige scheepslift,een liftlock of in gewoon Nederlands, een sluis was. Daar zijn we na de koffie ook maar naar toe gegaan. Een prachtig bouwsel uit 1904 waar hydraulisch het hoogteverschil van een dikke 19 meter werd overwonnen. Het rijzen van de ene en het dalen van de andere kant nam 2 minuten in beslag. Het gewicht van 30 cm water (1 feet) zorgde voor de potentiele energie. Een dikke honderd jaar geleden waren ze al wel best knap vonden. Daarna wilden we de VVV op zoeken om te vragen naar interessante plekjes. Weer viel het ons erg tegen deze informatiecentra te vinden. Het is een ramp om deze op te sporen. Na gegoogled te hebben zijn we er dan uiteindelijk toch gekomen. We kregen hier allerlei tips maar waren voor de bezoeken van deze gelegenheden al veel te laat. We kwamen nog wel bij een racebaan waar het nogal druk was. Er werd echter niet geracet door auto's maar door  de aanwezigen met de benewagen, en wel van gokkast naar gokkast. Het ratelde en knipperde aan alle kanten. Voor ons iets te veel van het goede.   We raceten zelf ook maar snel verder. Het openluchtmuseum was ook al lang gesloten, wat eigenlijk controvers was. Je zou hier 200  jaar terug gaan in de tijd, zo werd dat verkondigd op een bord, maar om 16.00 uur hielden zij hier al op met het werk. Ik kan me niet voorstellen dat de mensen zich in die tijd konden veroorloven om dan al te stoppen met het werk... Tenslotte zijn we naar ons bedompte hok gereden om buiten even na te praten en dan maar proberen te slapen. Dat dit geen succes zou worden zullen jullie wel snappen.

Einde dag 19