Schietplannen

Dag 15 9-8 Schietplannen

Vandaag hadden we ons voorgenomen om een rondje kleiduiven te schieten op de baan van The Galt Sportmensclub in Cambridge. Een prachtige grote baan wat ook niet verwonderlijk is in zo'n groot gebied. Jammer genoeg mochten wij daar niet schieten om dat we niet over de juiste licenties beschikten. Een P.A.L.  en een vuurwapen was noodzakelijk. Beide bezaten we natuurlijk niet. Het Nederlandse schietpasje van Marcel zei de eigenaar, tenminste daar leek hij op, de man die het grootst was en ons vrij direct en niet echt vriendelijk aansprak, niets. Op de vraag of wij wel in het bezit waren van een vuurwapen konden wij ook al geen positief antwoord geven. Volgens de Lady achter het bureau zou het schieten dan wel erg lastig worden... Er werden ook geen pijpen uitgeleend zoals dat bij ons in speciale gevallen wel kan. Met een steen de duiven uit de lucht gooien gaat misschien wel maar houd je niet zo heel lang vol.. Een beetje gefrusteerd en teleurgesteld, mede omdat Tone gisteren zei dat het geen enkel probleem zou opleveren,  hebben de club weer verlaten. We hadden wel een donkerbruin vermoeden gehad maar dachten ook, niet geschoten is altijd mis. Onze schietplannen waren teniet gedaan maar al ons kruit was nog niet verschoten, vandaar dat we zijn gaan sightseeing in en rond Cambridge met natuurlijk een bakje koffie van Tim Hortens. Tim vind je in elk dorp of stad en dan ook nog eens zowat op elke hoek van een beetje kruispunt. Een z.g. Drive Tru, waar de Canadezen hun bakkie al rijdend naar binnen kwakken. Wat een rotzooi zal dat zijn in die schuiten... Als dat rijdend opslurpen van die sloerie geen gevaar voor de verkeersveiligheid oplevert dan vreet ik een bezem. Je ziet ze rijden met zo'n grote trechter voor de snuit, of door het gat van een donut kijken. Menig persoon zal regelmatig een natte broek hebben gehad.

Nee dat gesop zou voor ons niets zijn. Onderweg zagen we een brug in renovatie. Niet dat dit zo buitengewoon is maar wel het feit dat dakdekkers het betonnendek bedekten met dakleer of beter, bitumen asfaltrollen. Nadat we al het schoons, veel was het overigens niet, hadden bekeken zijn we naar St. Jacob gereden .  Een van oudsher Minnoniten stadje. Dat was ook niet te overzien want er waren meerdere kerkjes en bij menig huis stond een rijkoetsje. Een aantal knapen in een soort brulteneugerspak kwam ons tegemoet rijden. Zeker op weg naar de kerk De vele winkeltjes waren allen geopend en op straat klonken de heldere tonen van muziekinstrumenten. Dus was voor ons ook duidelijk dat de Mennoniten zelf hier niet kwamen, zij geven immers niets om allerlei snuisterijen en de meeste muziek klinkt voor hen als hels in de oren  Zij zingen liever zelf, maar dan thuis met zn allen aan tafel. Bij de toeristeninformatiebalie hoorden we dat de veemarkt s zomers ook op dinsdag zou worden gehouden. Dat kwam ons goed uit daar we nu nog in de buurt zijn. Konden we die schade mooi inhalen. Na dit bezoek zijn we richting motel gereden om ons voor te bereiden op de volgende ochtend, het bezoek aan een broederij in New Hamburg. Dus op tijd naar bed!

Einde dag 15