Op naar het oosten

Dag 7 1-8

Dat we gisteren een intensieve dag hadden, hoe je dat bekijkt mag je zelf invullen,  bleek uit het feit dat we ons verslapen hadden voor het ontbijt. Nou is 9.30 uur ook niet zo heel laat maar goed wewaren wel te laat om nog gebruik te mogen maken van het gratis ontbijt. Wezijn dan ook maar meteen op pad gegaan richting het oosten via Medicin Hat en Regina. Het landschapheeft hier weer wat meer heuveltjes maar er is verder niet zo veel te zien. Enkele meertjes die een witte strookaan de rand bezaten, dat zal hoogstwaarschijnlijk wel zout zijn geweest. Erg handig voor het vee, die hebben zo geen liksteen nodig. Ze konden wel eens dorst kunnen krijgen van al dat zoute water... De treinen die we zagen hadden vaak een lengte van enkele honderden meters, sorry  170 wagons x 8meter en 3 locomotieven van 15 meter is zo,n 1400 meter, zeg maar 1,5km. Thats different cook.... Af en toe zag je een soort kariboe, je weet wel zo'n springeding dat zo over een auto kan springen als de auto maar niet al te hoog is. Dit zijn van die wegen waarbij je door de monotone omgeving zomaar even in slaap kunt sukkelen. Dat is verder niet zo erg zolang degene die rijdt de doppen maar open houdt. Goed uitgerust gaan rijden en op tijd een rustpauze is hier geen overbodige luxe. Dat doen we sowieso want de jongens moeten regelmatig een teerpaaltje opsteken en dat mag niet in de auto. Vaak dampen ze er dan twee achter elkaar zodat het nicotinegehalte weer op peil is. Water hebben we ook aan boord om de stof een beetje weg te spoelen, en voor een enkeling het katertje te verdrijven. We hebben diverse koeienrassen gezien, nou ben ik niet zo'n expert maar ik zag wel een zwarte met een wit laken over de rug, duidelijk een lakenvelder dus. Bij een van deze zoutpannen werd het zout afgebouwd.Nu ik overigens dit alles zo zit te beschrijven bedenk ik me ineens dat het toch nog wel weer meeviel met die monotomie.. Had ik wellicht ietsjepietsje overdreven...

Onderweg hebben we maar weer eens een motel voor de nacht geboekt. Kon dat eerst maar niet voor elkaar krijgen omdat ik tijd op mijn tablet niet had aangepast. Daardoor gaf hij aan dat het al 2 augustus was (na middernacht) maar na enige trial and error lukte het uiteindelijk toch om te kunnen overnachten in Brandon bij het Knights Inn Tel Star Motel. Doordat men met de weg aan het repareren waren werden we gedwongen om zo'n 25 km langzaam te rijden waardoor we laat in Brandon arriveerden. Ondanksdat hadden we de staat met de bij onuitspreekbare naam Saskatchewan mooi doorkruist. Het onweerde en regende in Brandon waardoor de temperatuur weer daalde tot voor ons gewende temperaturen. Toen we nadat we hadden ingechecked ons wel verdiende biertje buiten zaten te nuttigen kregen we te maken met een native die nogal bezopen was. Hij mompelde iets als :"I pissed my Pants". Dat geloofden we hem op zijn woord en hadden geen behoefte dat te checken.  Marcel R. werd nog gevraagd of hij coke had. Helaas konden we hem daar ook niet mee voorthelpen daar we alleen bier bij ons hadden. We zijn maar naar boven gegaan en hebben onze kooien opgezocht. Je wilt immers geen narigheid met deze vreemde snuiters, die eens de trots van de natie waren. Omdat we 's morgensvroeg wilden vertrekken zijn we gaan slapen en hebben vast gedroomd van kilometers lange wegen..

Einde dag 7