Exploring the Great Barrier Reef

Dag 18

Deze keer op tijd er uit en zonder ontbijt al op pad. We wilden vanuit het plaatsje Yeppoon naar het Great Barrier Reef. Helaas ging die vlieger niet op. Vanuit Yeppoon vertrokken er geen boten richting het Reef. Het Reef strekt zich wel uit langs deze kunst van Queensland maar de afstand van de kust tot het rif is te groot om even op en neer te varen. “Op de kaart lijkt het ons goed te doen”, zeiden wij droogjes tegen het vrouwtje van de VVV. Volgens haar was er nog geen man over boord, we zouden maar even 250 km terug knappen naar Mirian Vale. Vanuit Agnes Water zou er een cruise vertrekken naar het rif. Uiteindelijk voor ons ook niet zo’n ramp want we gaan zo zachtjes aan toch weer richting Brisbane. In het water van Agnes.., vonden we bij Agnes Palms Beachside een prachtig appartement om te  overnachten. We keken onze ogen uit in dit huisje met alles erop en eraan. Zelfs een eigen barbecue in de veranda achter het huis dat uitzicht bood op het oerwoud. De zee was via een systeem van bruggetjes en paadjes binnen tien minuten te bereiken. Dit was na de tocht westwaarts weer de eerste keer dat we de Pacific aanschouwden. Er werd wel gewaarschuwd hier niet te gaan zwemmen en glibberige dingen op te pakken. . Je weet wel die kwallen met van die akelige netels. Hierdoor sterven in Australië meer mensen dan door andere gevaarlijke diersoorten.  Daarbij is het wezentje maar enkele centimeters groot. Het huisje was in ieder geval in één woord super. We hadden zelfs een wasmachine en een droger… Jawel, een droger. Dat met buitentemperaturen van over de 30 graden. In de kast stond zelfs nog een strijkplank met strijkijzer. Die kast hebben we meteen waar weer goed dichtgedaan. Aan luxe dus geen gebrek en dat voor een prikkie… Voor de eerste keer werd er onder de mannen de typische vrouwelijke taken verdeeld. Harrie t L. verzorgde die avond de barbecue en de twee anderen keken toe. Eten werd er wel gezamenlijk gedaan. Met een volle buik en een tevreden gevoel zijn we in slaap gevallen.

 Einde dag 18

Dag 19

De volgende morgen werd Benny benoemd tot eierbakker voor het volgende breakfast. Die titel verloor hij trouwens na zijn eerste poging al. Het ei was met geen middel de pan uit te krijgen. Zo bakte ieder op zijn eigen wijze zijn ei. Na deze uiterst waardvolle ervaring zijn we op pad gegaan voor een nog grotere ervaring. Vandaag zouden we vanuit Seventeen Seventy met de catamaran naar het Lady Musgrave Island gaan.  Dit eiland is gevormd door koraal en bezit een prachtige lagune waar je het rif op diverse manieren kunt bekijken. De heenweg was een beetje onstuimig maar voor ons Nederlanders, echte zeelieden lang niet ruig genoeg. Voor ons hadden de golven wel drie meter hoog mogen zijn zeiden we later toen we aan land stonden tegen de kapitein.  We gingen met de glasboot over het koraal en maakten een bezoek aan het eiland van Lady Musgrave. Op de foto van folder die we hadden gekregen bleek het uitzicht op de vissen vanuit die boot glashelder. De praktijk wees weer eens wat anders uit. Het was wel te zien maar haarscherp is toch wel iets anders. Natuurlijk hebben we alle drie wel een bril nodig, maar toch. Restte ons niks anders dan zelf de zwemvliezen, de duikbril en de snorkel te pakken en de plons in te duiken. Veel ervaring hadden we echter nog niet. Zo had Benny een linkse snorkel, rechts bevestigd. Daar kwam hij vanzelf achter toen hij het water in dook. Al proestend kwam hij weer boven. Hij had al drie emmers water naar binnen gewerkt. De pijp die normaal naar boven hoort te staan, stond 180 graden andersom, dus richting zeebodem… Toen dat was rechtgezet konden ze allen genieten van de prachtige vissen die zelfs te aaien waren. Nou ja aaien, aanraken is wellicht minder overdreven. Onvoorstelbaar om van zo dichtbij de vissen en het koraal te kunnen bekijken. Op sommige plekken moest je zelfs je benen niet te veel op en neer bewegen tijdens het zwemmen anders zou je het koraal beschadigen. Dat ondanks deze prachtige ervaring ook veel koraal verloren gaat door deze activiteiten was onmiskenbaar. We vroegen ons later ook wel af of dit wel eeuwig mogelijk zou blijven…  We hadden toen we in Benalla waren nog voor de keuze gestaan om naar Tasmanië te gaan of naar het Reef.  Achteraf waren we blij dat we deze keuze hadden gemaakt. We hebben onder water helaas geen foto’s kunnen nemen omdat onze camera daar niet zo goed tegen had gekund. Daarnaast waren we al bezet met ons drijvende te houden…

Een onvergetelijke dag die we hebben afgesloten met een hapje en een drankje in ons eigen huisje… We zijn die avond ook snel in slaap gevallen en zullen ongetwijfeld natte dromen hebben gehad…

Einde dag 19