Op weg naar Ellen, Pascal en Rose

Dag 4

Iets minder vroeg uit de veren maar monter en gezond gestart aan een stevig ontbijt bij de buren. De breakfast heeft hier zo'n omvang dat je niet snel honger meer krijgt. Ze eten naast spek, eieren, worst, brood ook nog eens aardappelen en pannenkoeken.  Twee keer daags een maaltijd van dit formaat levert, zoals blijkt uit de plaatselijke bevolking, al snel een grotere broekmaat op. Dan moet je van armoe maar wat op het bord laten liggen want daar hebben we bij het inpakken van onze koffers niet op gerekend. Je zou de kop nog bijna dikker krijgen dan de hals...Na een eindelijks gelukte skypepartij, nee geen schaakpartij maar zo'n modern videogesprek met het thuisfront konden we onze tocht voortzetten. Vandaag zouden we een bezoek gaan brengen aan Pascal, Ellen en Rose.. Ook die hadden we de vorige dag nog aan de draad en afgesproken dat we daar dan ook maar meteen zouden overnachten. Al snel merkten we tijdens de rit op dat het landschap steeds vlakker werd. Er kwamen al enkele boerderijen,voor Canadese begrippen  kleine boerderijtjes, voor. We hadden afgesproken om elkaar in Stony Plain te ontmoeten bij een bekend wegrestaurant. Pascal pikte ons daar op en samen zijn we naar hun huis gereden. Na een hartelijk ontvangst hebben we de hacienda grondig bewonderd en tevens kennis gemaakt met de dieren die zich daar overigens ook prima vermaakten. Wel ieder op zijn maniermaar toch...  Ze wonen er bijna autark, eigen pluimvee, pacca,s,eekhoorn zowel in de bomen als onder de grond, eigen moes-en bessentuin, een weide,een schietbaan, grote vijver, eigen waterwell, brandhout voor de kachels etc,etc. Dat moet wellicht ook wel want 'swinters vriest het hier 40 graden en ligt er een dik pak sneeuw.Onder het genot van een grootschalige barbeque, een comfortabel terrasvuur en enig spraakwater hebben we heerlijk zitten te verhalen tot diep in de nacht. Wellicht jaloers beglunderd door een roedeltje coyotes en ander vleesetend gespuis.

Na alles glad gemaakt te hebben, de dialectici onder ons begrijpen wat we daar mee bedoelen, zijn we de koffer ingegaan en vielen voldaan in een diepe, diepe slaap en droomden over grissleys, wolven, poema's. Soms schrokken we midden in de nacht wakker omdat we dachten een beer te horen, gelukkig bleek dat vals alarm, er was weer iemand van ons een woud aan het zagen....

Einde dag 4