Gevaarlijke en lange wegen

Dag 9 3-8 Lange gevaarlijke wegen

Op tijd opgestaan om de route te bepalen. Ondanks dat we vlot hebben kunnen rijden komen we er achter dat het land toch wel erg groot is. We hebben straks ookeen paar dagen rust nodig anders komen we straks oververmoeid thuis en hebben alleen maar kilometers gemaakt. Onderweg kreeg de auto voor ons een botsing met een eland. Het beest was tegen de rechtervoorkant van de auto terecht gekomen en had daar meer dan voetsporen alleen achter gelaten. daarna was het met zijn of eigenlijk haar want het was een vrouwtje, rug tegen een rots geknald en had een lelijke wond aan haar rug opgelopen. Laat nu net 10 meter voor het ongeval het waarschuwingsbord voor overstekende elanden staan. Dus het beest stak wel op de juiste plaats over maar net weer op het verkeerde moment! Het bleef liggen in de greppel en ondanks de gevoelens, en de consequenties voor  het dier zijn we verder gereden. Hoop dat jullie hieruit al konden opmaken dat de aanrijder van het beest er met de schrik er van af kwam. Meestal gebeuren dit soort zaken 's avonds of 's nachts en rijden wij dan ook liever niet om mens, dier en materieel te sparen.  We wilden richting  Sudbury, om niet langs de grote stad Sault Sainte Marie te hoeven hebben we een andere weg gekozen. Dat we daar zowat de enige auto zouden zijn over honderdvijftig kilometer, dat hadden we niet verwacht. Het nieuw opgebrachte split of gravel reduceerde onze snelheid tot 50 km per uur. Niet echt opschieten dus. Als je hier 's nachts pech krijgt heb je een groot probleem. Er is geen hond op straat, de telefoon heeft geen bereik en wat loert er allemaal aan hongerige wezens in de bossen? Eenmaal  weer op  de highway gingen we een overdekte koets, getrokken door een paard en bestuurd door een rasechte Amy voorbij. Hij vodeed aan alle signalementen van een Amy, een baard, hoed, groen vest, en  een blauwe katoenen broek. We kregen wel een beetje medelijden met de jongeman die moest aanzien hoe wij met een peperdure geklimatiseerde snelle wagen voorbij scheurden.

 We waren eigenlijk best een beetje opgelucht toen we na deze lange rit in Blind River aankwamen. Helemaal  doorrijden  naar Sudbury bleek niet meer mogelijk omdat het al over achten was en de te rijden afstand er naar toe nog zo'n slordige 200 km was.  Het eerste motel da tons wel wat leek hebben we geboekt.  Het bleek geheel naar onze smaak. Daar hebben we de plannen gesmeed voor de volgende dag. We hebben vast gedroomd over elanden en ander groot wild dat zomaar de weg oversteekt…

Einde dag 9