Farmersmarkt en Niagara Falls

Dag 17 11-8 Farmersmarkt en Niagara Falls

Na uitgecheckt te hebben bij ons motel waar we nu toch 5 nachten hadden geslapen zijn we naar de markt gereden. We waren eigenlijk nog iets te vroeg maar toch was het al moeilijk om je auto te parkeren. Veel toeristen maken van deze gelegenheid gebruikt om de Minneriten te zien, te spreken of er iets van te kopen. Ze lopen er in de voorgeschreven klederdracht en zijn allang gewend aan de nieuwsgierige blikken van de bezoekers,  waaronder we ons zelf ook moesten rekenen. Hun waren worden verkocht onder werkelijk aantrekkelijke prijzen, ook al is er veel werk in gestoken. De verkoop  van het vee in de hal door de veilingmeester was niet te volgen. Hij ratelde onverstaanbaar voor ons en vele anderen in een niet te evenaren tempo door en stak af en toe een vinger omhoog. Of hij iemand van de toeschouwers zou kennen? Na zo'n brabbelgebed ging de deur weer open en verdween het dier en aan de andere kant kwam een volgend beest alweer de arena binnen. Binnen 30 seconden was alles al achter de rug en was het beest al van eigenaar gewisseld. Die veilingmeester moet aan het einde van de  dag niet veel stem meer over hebben gehad. Vandaag waren het voornamelijk koeien en stieren die geveild werden. Zaterdags waren de paarden aan de beurt. De rest van de markt kun je vergelijken met een markt in Enschede, hoeden, petten en je weet wel... Veule scheurewark, weer zo'n mooie uitspraak van de Biester, en volle prottel. Naast de kraampjes buiten waren er ook een aantal hallen waarvan eentje onlangs nog was afgebrand. Dat krijg je met met "hete" waar. Het enige dat wij gekocht hebben was een kop koffie. Daarna zijn we richting de watervallen gereden. Eenmaal aangekomen in Niagara Falls hebben we eerst het geboekte motel de Advantage Inn opgezocht. Daarna hebben we de watervallen van boven vanuit de  Skylon Tower. Dit is een toren van 160 meter hoog. Wij dachten dat we ongeveer vanaf een hoogte van 100 meter de omgeving konden aanschouwen. Zo hadden we een aardig overzicht van het geheel. Eigenlijk zijn het twee watervallen waarvan eentje de horseshoe wordt genoemd. Wat een prachtig natuurlijk schouwspel is dit. Het water dat zo'n 150 meter naar beneden valt met een oordovend geraas en de opstijgende waterdamp die eruit ziet als een laaghangende wolk. Omdat we de volgende dag terug wilden komen hebben we de scene maar verlaten en zijn naar een paar barretjes gegaan in de buurt van ons motel. Het verwonderde ons dat de tweede bar stampvol zat en dat een plaatselijke footballclub geheel in tenue het stof uit de slokdarm spoelde met potten zo groot als emmers. We dronken er voor de eerste keer Canadian beer. Dat ze hier verdorie nog bier kunnen brouwen ook was ons nog niet bekend.Het goedje smaakt prima. Je kon er zelfs Jagermeister bestellen. Marcel heeft de proef op de som genomen en een glas, wat zeg ik een kanjer van een glas besteld. Helaas bestond deze joekel bijna voor 100% uit glas. Er kon maar een vingerhoedje vol vloeistof in. Zo kom je weer eens op de fles. In de laatste bar troffen we een bijzondere muziekant aan. Hij had een gitaarkoffer bij zich die voor het overgrote deel uit zwarte ducktape bestond. Harrie G heeft die gitaar eens goed bekeken en de rare snuiter op zijn beurt Harrie. Hij was meteen fan van hem en Harrie mocht mee naar zijn optrekje om daar met zijn gitaartje te spelen. Welke snaar hij daar bij Harrie had geraakt weet ik niet maar Harrie wist niet hoe snel mogelijk hij hem kwijt kon raken. Die viool speelde Harrie niet. Verstandigerwijs zijn we opgehoepeld en zijn als de hazen naar het motel gegaan waar we het licht voor die dag hebben uitgedaan.

Einde dag 17